-
1 odebrać sobie życie
лиши́ть себя́ жи́зни -
2 odebrać
глаг.• лишать• лишить• отнять• отобрать• принять* * *1) (dostać) получить2) odebrać (np. ochotę) отбить3) odebrać (pozbawić) лишить4) odebrać (przyjąć) принять5) odebrać (w grze) отыграть6) odebrać (zabrać skądś) забрать, взять7) odebrać (zabrać komuś) отобрать, отнятьwybrać, wyselekcjonować отобрать (выбрать)* * *odebra|ćodbiorę, odbierze, \odebraćny сов. 1. komu отнять, отобрать у кого;\odebrać broń отнять оружие, разоружить;
2. принять, получить;\odebrać bagaż
получить багаж;3. (zabrać skądś) забрать, взять;\odebrać dziecko z przedszkola забрать ребёнка из детского сада; ● \odebrać sobie życie лишить себя жизни; \odebrać telefon взять трубку, подойти к телефону;
\odebrać komuś głos лишить кого-л. слова;\odebraćło głos (mowę) komuś кто-л. лишился дара речи (слова)+1, 3. zabrać 2. otrzymać, dostać
* * *odbiorę, odbierze, odebrany сов.1) komu отня́ть, отобра́ть у когоodebrać broń — отня́ть ору́жие, разоружи́ть
2) приня́ть, получи́тьodebrać bagaż — получи́ть бага́ж
3) ( zabrać skądś) забра́ть, взятьodebrać dziecko z przedszkola — забра́ть ребёнка из де́тского са́да
•- odebrać telefon
- odebrać komuś głos
- odebrało głos komuś
- odebrało mowę komuśSyn: -
3 pozbawić się
сов.лиши́ть себя́pozbawić się się życia — лиши́ть себя́ жи́зни
pozbawić się się przyjemności — лиши́ть себя́ удово́льствия
Syn: -
4 pozbawić\ się
сов. лишить себя;\pozbawić\ się się życia лишить себя жизни; \pozbawić\ się się przyjemności лишить себя удовольствия
+ odebrać sobie -
5 scheiden
scheiden ( scheidet, schied, geschieden) vt ( abgrenzen) <po>dzielić; Ehe rozwodzić <- wieść>;sich scheiden lassen rozwodzić <- wieść> się ( von z I); v/i lit (sn) ustępować < ustąpić> ( aus z G); rozsta(wa)ć się ( von jemandem z I);aus dem Leben scheiden odebrać sobie życie -
6 odbić
глаг.• брать* * *1) (dać obraz) отразить (воспроизвести изображение)2) odbić (od brzegu) отчалить3) odbić (odcisnąć) оттиснуть, набить4) odbić (wynagrodzić sobie) возместить5) pot. odbić (skopiować) скопировать, отксерокопировать, разг. отксерить6) odbić (pozostałe znaczenia) отбить (другие значения)wybić (np. takt) отбить (обозначить ударами)odebrać (np. ochotę) разг. отбить (удалить, уничтожить)* * *odbi|ć\odbićty сов. 1. отразить;\odbić światło отразить свет; \odbić cios отразить удар;
2. отбить;\odbić kawałek muru отбить кусок стены; \odbić piłkę отбить мяч; \odbić jeńców отбить пленных;
3. (od brzegu) отчалить; отвалить;4. (coś przybitego) отколотить, отбить; 5. (tekst) отпечатать; напечатать; 6. (wzór na tkaninie) набить; ● \odbić żonę, męża komuś отбить жену, мужа у кого-л.; \odbić sobie coś na kimś отыграться на ком-л.* * *odbity сов.1) отрази́тьodbić światło — отрази́ть свет
odbić cios — отрази́ть уда́р
2) отби́тьodbić kawałek muru — отби́ть кусо́к стены́
odbić piłkę — отби́ть мяч
odbić jeńców — отби́ть пле́нных
3) ( od brzegu) отча́лить; отвали́ть4) ( coś przybitego) отколоти́ть, отби́ть5) ( tekst) отпеча́тать; напеча́тать6) ( wzór na tkaninie) наби́ть•- męża komuś
- odbić sobie coś na kimś -
7 nehmen
nehmen vt ( nimmt, nahm, genommen) brać < wziąć> ( aus etwas z G; etwas auf sich na siebie A; sich [D] sobie); Tee usw wypić pf, napić się pf (G); Arznei zaży(wa)ć; ( wegnehmen) odbierać < odebrać> (a fig Schlaf, Hoffnung usw), zab(ie)rać; Festung zdoby(wa)ć;an sich nehmen Sache brać < wziąć>, zatrzym(yw)ać dla siebie, przywłaszczać <- czyć> sobie (A);den Zug nehmen <po>jechać pociągiem;zu sich nehmen Essen spoży(wa)ć;nimm es dir weź to sobie;das nimmt kein Ende to oder temu nie ma końca;du nimmst mir die Sicht zasaniasz mi sobą widok;fam. wie mans nimmt to zależy od punktu widzenia;streng genommen ściśle biorąc; -
8 Leben
am Leben bleiben pozosta(wa)ć przy życiu;fürs Leben na całe życie;ein Leben lang przez całe życie;fam. nie im Leben nigdy w życiu;im Leben zurechtkommen radzić sobie w życiu;etwas ins Leben rufen powoł(yw)ać do życia (A);ums Leben kommen stracić pf życie;zum Leben erwecken budzić do życia;aus dem Leben gegriffen wzięty z życia;mit dem Leben davonkommen ujść pf z życiem;es geht um Leben und Tod to kwestia życia i śmierci;ein Kampf auf Leben und Tod walka na śmierć i życie;Leben in etwas bringen ożywi(a)ć (A) -
9 bringen
bringen ( brachte, gebracht) vt ( herbringen) przynosić <- nieść> (a fig Nutzen, Glück usw); Person przyprowadzać <- dzić>; fahrend Sachen und Personen przywozić <- wieźć>; ( hinbringen) odnosić, zanosić <- nieść> (nach, zu do G, na A); ( jemanden begleiten) odprowadzać <- dzić>; fahrend Sachen und Personen odwozić, zawozić <- wieźć>; etwas im Radio usw poda(wa)ć; ( publizieren) <o>publikować; Unglück sprowadzać <- dzić> ( jemandem na A);fam. was bringt das? po co to (wszystko)?;fam. er bringt das nicht on nie potrafi, to mu nie wyjdzie;auf den Markt bringen wypuszczać <- puścić> na rynek;jemanden auf einen Gedanken, eine Spur bringen naprowadzać <- dzić> k-o na myśl, na ślad;etwas hinter sich bringen załatwi(a)ć (A);jemandem etwas in Erinnerung bringen przypomnieć k-u (A);(es) mit sich bringen <s>powodować, sprawi(a)ć (że);etwas nicht über sich bringen zu (+ inf) nie móc się przemóc, żeby (+ inf);zum Kochen bringen doprowadzać <- dzić> do wrzenia;es zu etwas bringen wyjść na ludzi;es weit bringen zajść daleko
См. также в других словарях:
odebrać sobie [komuś] życie — {{/stl 13}}{{stl 7}} popełnić samobójstwo, zabić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młody człowiek odebrał sobie życie, skacząc z okna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… … Słownik języka polskiego
powetować sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, powetować sobietuję sobie, powetować sobietuje sobie {{/stl 8}}{{stl 7}} odbić sobie, wynagrodzić sobie poniesione straty; odebrać coś z nawiązką : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powetować sobie szkody uczynione przez burzę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… … Słownik języka polskiego
życie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakterystyczny dla materii organicznej, ograniczony czasowo stan zachodzenia w organizmie zespołu procesów biochemicznych, takich jak:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozbawić — dk VIa, pozbawićwię, pozbawićwisz, pozbawićbaw, pozbawićwił, pozbawićwiony pozbawiać ndk I, pozbawićam, pozbawićasz, pozbawićają, pozbawićaj, pozbawićał, pozbawićany «spowodować utratę czegoś, przyczynić się do utraty czegoś przez kogoś lub przez … Słownik języka polskiego
amerykański — amerykańskiscy «dotyczący Ameryki, Amerykanów» ∆ Pojedynek amerykański «rodzaj pojedynku, w którym ten z przeciwników, na którego padł los, obowiązany był odebrać sobie życie» ∆ Amerykańskie złoto «tombak platerowany złotem» ∆ bot. Sosna… … Słownik języka polskiego
popełnić — dk VIa, popełnićnię, popełnićnisz, popełnićnij (popełnićełń), popełnićnił, popełnićniony popełniać ndk I, popełnićam, popełnićasz, popełnićają, popełnićaj, popełnićał, popełnićany 1. «dopuścić się czegoś złego, zrobić coś złego» Popełnić… … Słownik języka polskiego
zastrzelić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} strzelając do siebie, odebrać sobie życie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zastrzelić się z rozpaczy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego